624A - Íslensk myndlist VI - Framúrstefna skýtur rótum - Ingibjörg Stein Bjarnason

Í aðdraganda Alþingishátíðarinnar á Þingvöllum 1930 vildu ráðamenn á Íslandi framlengja þjóðræknis - stefnuna sem kynt hafði undir verkum myndlistar - manna áratugina á undan. Sú stefna fólst framar öðru í trúnaði við landslagið, „sanna ímynd Íslands“, eins og hún var skilgreind af þjóðhollum skáldum og fræðimönnum. Á sama tíma hafði vaxandi velsæld landsmanna gert þeim kleyft að ferðast utanlands sem aldrei fyrr og átti það einnig við um myndlistarmenn. Í erlendum stórborgum rákust þeir á heillandi myndlistarnýjungar og gerðu ýmsar tilraunir sem ekki voru ætlaðar til heimabrúks, þar sem þeir vissu að þær voru á skjön bæði við ríkjandi viðhorf og menntunar - stig Íslendinga. Aðeins einn þessara ferðalanga, Finnur Jónsson (1892-1993), sýndi framúrstefnuleg myndverk sín, gerð í Þýskalandi, í Reykjavík árið 1925 og fékk bágt fyrir. Baldvin Björnsson (1879-1945) bjó í Berlín á árunum 1913-15 og gerði hann nokkur verk í anda þýska expressjónismans, fútúrista og symbólista. Á Kaupmannahafnarárunum sínum 1913-19 varð Jóhannes Kjarval (1885-1972) sömuleiðis fyrir áhrifum af gróskumiklu myndlistarlífi Dana. Ingibjörg Stein Bjarnason (1901-1977) var gáfuð og víðförul listakona sem kom við sögu Cercle et Carré (Hringur og Ferningur) listhópsins í París við upphaf þriðja áratugarins. Einungis örfá verk hennar frá þeim tíma hafa varðveist, en þau eru ótvírætt fyrstu myndverk íslensks listamanns í fullkomlega huglægum stíl.