525A - Göngur og réttir - Smalamennska

Sauðkindinni er sleppt á fjall stóran hluta ársins, þar gengur hún sjálfala. Féð gengur bæði í heimalöndum og afréttum sumarlangt, en er beitt töluvert á ræktað land vor og haust. Á haustin er féð rekið aftur til byggða og réttað er víðast hvar um landið. Fjöldi kinda á landinu árið 2006 voru 455.656 og skráðir búfjáreigendur sama ár voru 2.435. Íslenska sauðfjárkynið er heimsþekkt fyrir ullargæði en hérlendis er það að mestu ræktað vegna kjötsins. Rúmlega 80% tekna sauðfjárræktarinnar má rekja til kjötsins. Lömbin fæðast mjög lítil en eru fljót að stækka. Í góðum haga verða þau 36-40 kg á 4-5 mánuðum. Þessi lömb fá ekkert fóður og þeim er slátrað að sumarbeit lokinni. Kjötið er fíngert og mjög bragðgott og talið er, að íslenska sauðféð sé með því afurðabesta í heimi.